I. Dawno temu, przed ponad pół wiekiem ,

Anioł z nieba złaczył się z człowiekiem,

Przybrał postać Janusza Korczaka,

Co w historię Polski dziś  się wplata.

Stary doktor -tak o nim mówiono,

Wychowawcą był w czasach pogardy,

Swoją godność zachował do końca,

Wbrew pozorom, człowiekiem był twardym.

Ref. : Nie zostawijmy tak tego swiata,

Budujmy go, niech lepszym będzie,

Sięgajmy marzeń coraz wyżej,

I miejmy jasny cel na względzie,

Bądźmy dziś bliżej, Matki - Ziemi,

Która nas karmi, w mroku świeci,

By ciepły, jasny promień dotarł,

Do wszystkich twarzy naszych dzieci.

II. Człowiek skromny to był niebywale,

Pisarz, lekarz z zawodu co stale,

Bronił dzieci przed złem , aż do końca,

które szły za nim, jak kwiaty - do Słońca,

Poszedł z dziećmi po kres swego życia,

By wkroczyły w to nowe bez lęku,

Poprowadził je wszystkie za soba,

A najmłodsze trzymał na ręku.

Ref. : Nie zostawiajmy ...